De nonchalance van sommige eigenaars maakt het autodieven, van wie men het opportunisme en de professionaliteit niet mag onderschatten, wel erg gemakkelijk. Daarom geven we hier enkele tips van veiligheidsexperts van de politie en de federale overheidsdienst Binnenlandse Zaken.

In een vorig artikel bespraken we wat u kunt doen als u vermoedt dat u ongewild een of andere drug (m.n. rape drug) hebt ingenomen. Nu gaan we dieper in op de stappen die u kunt zetten als u bij het ontwaken vermoedt dat u seksueel bent misbruikt onder invloed van rape drugs.

Go fast – het fenomeen van supersnel vervoer van drugs – is een typische methode voor de drugshandel van (voornamelijk) Spanje naar Frankrijk. De chauffeurs (go-fasters) moeten het hebben van hun sterk overdreven snelheid (in het verleden zelfs tot 250 kilometer per uur, zonder te stoppen!), maar ze hebben stilaan hun tactiek “verfijnd” en hun werkwijze aangepast om te kunnen ontsnappen aan de steeds doeltreffendere controles van de Franse douane- en politiediensten.

In ons vorige artikel over dit onderwerp zagen we al dat een getuigenis van een kind over mogelijk seksueel misbruik niet altijd betrouwbaar is, en wat de oorzaken daarvan zijn. We hebben ook belicht hoe onderzoekers het best te werk gaan om de kwaliteit van dergelijke getuigenissen te verbeteren. Nu nemen we een protocol onder de loep waarmee we de betrouwbaarheid van zo’n getuigenis kunnen evalueren.

Het wegtransport van drugs in Europa gebeurt hoofdzakelijk op drie manieren. Ten eerste worden hiervoor vrachtwagens gebruikt, die doorgaans grote hoeveelheden vervoeren. Daarnaast is er de methode Go slow: kleine hoeveelheden worden verstopt in mobilhomes en campingcars met gezinnen – bij voorkeur met kinderen – of gepensioneerden die op vakantie zijn. Een derde manier is Go fast. In dat geval gaat het om mensen die in zeer krachtige en snelle wagens aanzienlijke hoeveelheden drugs vervoeren.

Het oude spreekwoord “kinderen en gekken spreken de waarheid”, mag zeker niet letterlijk genomen worden. Over het algemeen zijn getuigenissen van kinderen immers minder precies dan die van volwassenen en hebben ze de lichte neiging om dingen erbij te fantaseren. De klacht of getuigenis van een kind dat problemen heeft, mag uiteraard ook niet zomaar afgewezen worden. Er moet getracht worden om de getuigenis te vereenvoudigen en te verifiëren.